Τραγούδια του Έρωτα
ΚΥΝΗΓΟΣ ΠΟΥ ΚΥΝΗΓΟΥΣΕ
(Καλυθιές Ρόδου)
Κυνηγός που κυνηγούσε εις το δάσος μια φορά
κυνηγός που κυνηγούσε εις το δάσος μια φορά
έφυγε να συναντήσει μια έρημο εκλησιά
έφυγε να συναντήσει μια έρημο εκλησιά
Προχωρεί και μπαίνει μέσα με λυπητερή καρδιά
προχωρεί και μπαίνει μέσα με λυπητερή καρδιά
μπαίνει μέσα κι ας κοιτούσε μια μικρή καλογριά
μπαίνει μέσα κι ας κοιτούσε μια μικρή καλογριά
Καλογρέα τ’ όνομα σου να το μάθω επιθυμώ
καλογρέα τ’ όνομα σου να το μάθω επιθυμώ
ας το μάθω κι ας πεθάνω στο ερημοκλήσι αυτό
ας το μάθω κι ας πεθάνω στο ερημοκλήσι αυτό
(Καλυθιές Ρόδου)
Κυνηγός που κυνηγούσε εις το δάσος μια φορά
κυνηγός που κυνηγούσε εις το δάσος μια φορά
έφυγε να συναντήσει μια έρημο εκλησιά
έφυγε να συναντήσει μια έρημο εκλησιά
Προχωρεί και μπαίνει μέσα με λυπητερή καρδιά
προχωρεί και μπαίνει μέσα με λυπητερή καρδιά
μπαίνει μέσα κι ας κοιτούσε μια μικρή καλογριά
μπαίνει μέσα κι ας κοιτούσε μια μικρή καλογριά
Καλογρέα τ’ όνομα σου να το μάθω επιθυμώ
καλογρέα τ’ όνομα σου να το μάθω επιθυμώ
ας το μάθω κι ας πεθάνω στο ερημοκλήσι αυτό
ας το μάθω κι ας πεθάνω στο ερημοκλήσι αυτό
ΠΟΛΙΤΙΣΣΑ
(Ρόδου)
Τραπέζια με υπόληψη αχ Πολίτισσα
τραπέζια με υπόληψη ποτήρια ασημένια
κι ευγενικά προσώπατα μάτια μου γλυκά
κι ευγενικά προσώπατα στο γύρο καθισμένα
να κάμω έλω την αρχή αχ Πολίτισσα
να κάμω θέλω την αρχή να γλυκοτραγουδήσω
να πω τραγούδια του σεβντά μάτια μου γλυκά
να πω τραγούδια του σεβντά να τους ευχαριστήσω
και όταν τους βλέπω χαίρομαι τραπεζοκαθισμένους
όλους με την ευγένια μάτια μου γλυκά
όλους με την ευγένια και καλομαθημένους
γι’ αυτό και’γω Πολίτισσα μαύρα μάτια μου
γι’ αυτό και’γω Πολίτισσα εσένα θ’αγαπήσω
και όσες κοπέλλες γνώρισα αχ Πολίτισσα
και όσες κοπέλλες γνώρισα θα τις περιφρονήσω.
(Ρόδου)
Τραπέζια με υπόληψη αχ Πολίτισσα
τραπέζια με υπόληψη ποτήρια ασημένια
κι ευγενικά προσώπατα μάτια μου γλυκά
κι ευγενικά προσώπατα στο γύρο καθισμένα
να κάμω έλω την αρχή αχ Πολίτισσα
να κάμω θέλω την αρχή να γλυκοτραγουδήσω
να πω τραγούδια του σεβντά μάτια μου γλυκά
να πω τραγούδια του σεβντά να τους ευχαριστήσω
και όταν τους βλέπω χαίρομαι τραπεζοκαθισμένους
όλους με την ευγένια μάτια μου γλυκά
όλους με την ευγένια και καλομαθημένους
γι’ αυτό και’γω Πολίτισσα μαύρα μάτια μου
γι’ αυτό και’γω Πολίτισσα εσένα θ’αγαπήσω
και όσες κοπέλλες γνώρισα αχ Πολίτισσα
και όσες κοπέλλες γνώρισα θα τις περιφρονήσω.
ΠΑΠΑΡΟΥΝΑ
(Ρόδου)
Όλες οι παπαρούνες παπαρούνα μου
όλες οι παπαρούνες τον Μάη ανθίσανε
βρ’ αμάν τον Μάη ανθίσανε
και μένα την καημένη παπαρούνα μου
και μένα την καημένη με παρατήσανε
παπαρούνα μου χρυσή γιατί μ’ αρνήθηκες και συ
γιατί μ’ αρνήθηκες και συ παπαρούνα μου χρυσή
Εσύ είσαι η παπαρούνα παπαρούνα μου
εσύ είσαι η παπαρούνα και γω τα φύλλα σου
βρ’αμάν και γω τα φύλλα σου
κι αν θα σε παρατήσω παπαρούνα μου
κι αν θα σε παρατήσω θα’χω το κρίμα σου
παπαρούνα σ’ αγαπώ κι αν δεν σε πάρω θα χαθώ
κι αν δεν σε πάρω θα χαθώ παπαρούνα σ’αγαπώ
Κόκκινη παπαρούνα παπαρούνα μου
κόκκινη παπαρούνα με φύλλα πράσινα
βρ’ αμάν με φύλλα πράσινα
μπήκα στον έρωτα σου παπαρούνα μου
μπήκα στον έρωτα σου με χίλια βάσανα
παπαρούνα μου του Μάη ο καημός μου θα σε φάει
ο καημός μου θα σε φάει παπαρούνα μου του Μάη
(Ρόδου)
Όλες οι παπαρούνες παπαρούνα μου
όλες οι παπαρούνες τον Μάη ανθίσανε
βρ’ αμάν τον Μάη ανθίσανε
και μένα την καημένη παπαρούνα μου
και μένα την καημένη με παρατήσανε
παπαρούνα μου χρυσή γιατί μ’ αρνήθηκες και συ
γιατί μ’ αρνήθηκες και συ παπαρούνα μου χρυσή
Εσύ είσαι η παπαρούνα παπαρούνα μου
εσύ είσαι η παπαρούνα και γω τα φύλλα σου
βρ’αμάν και γω τα φύλλα σου
κι αν θα σε παρατήσω παπαρούνα μου
κι αν θα σε παρατήσω θα’χω το κρίμα σου
παπαρούνα σ’ αγαπώ κι αν δεν σε πάρω θα χαθώ
κι αν δεν σε πάρω θα χαθώ παπαρούνα σ’αγαπώ
Κόκκινη παπαρούνα παπαρούνα μου
κόκκινη παπαρούνα με φύλλα πράσινα
βρ’ αμάν με φύλλα πράσινα
μπήκα στον έρωτα σου παπαρούνα μου
μπήκα στον έρωτα σου με χίλια βάσανα
παπαρούνα μου του Μάη ο καημός μου θα σε φάει
ο καημός μου θα σε φάει παπαρούνα μου του Μάη
TO KIΛΙΜΑΚΙ
(Αρχάγγελος Ρόδου)
Κόρη το κι- το κιλιμάκι σου (2)
μην το πολοφοβάσε μην το πολοφοβάσε (2)
βάλε την τ- βάλε την τύχη μου μπροστά (2)
και ’κείνη βοηθάσε και κείνη βοηθάσε (2)
και’φαίνεις και ξεφαίνεις και τον νού μου συ τον παίρνεις (2)
Κόρη το κι- το κιλιμάκι σου (2)
κάνε και ’μένα κόμπο κάνε και ’μένα κόμπο (2)
με συ τα βά- με συ τα βάλεις τα πλουμιά (2)
και ’γω θα δένω κόμπο και ‘γω θα δένω κόμπο (2)
και κάνεις την γερλάντα καρδούλα μου ταγιάντα (2)
Κόρη το κι- το κιλιμάκι σου (2)
πόσα ‘χει η αγορά του πόσα ‘χει η αγορά του (2)
την αγορά την αγορά πλερώνω την (2)
και παίρνω την κυρά του και παίρνω την κυρά του (2)
και’φαίνεις και ξεφαίνεις και τον νού μου συ τον παίρνει(2)
(Αρχάγγελος Ρόδου)
Κόρη το κι- το κιλιμάκι σου (2)
μην το πολοφοβάσε μην το πολοφοβάσε (2)
βάλε την τ- βάλε την τύχη μου μπροστά (2)
και ’κείνη βοηθάσε και κείνη βοηθάσε (2)
και’φαίνεις και ξεφαίνεις και τον νού μου συ τον παίρνεις (2)
Κόρη το κι- το κιλιμάκι σου (2)
κάνε και ’μένα κόμπο κάνε και ’μένα κόμπο (2)
με συ τα βά- με συ τα βάλεις τα πλουμιά (2)
και ’γω θα δένω κόμπο και ‘γω θα δένω κόμπο (2)
και κάνεις την γερλάντα καρδούλα μου ταγιάντα (2)
Κόρη το κι- το κιλιμάκι σου (2)
πόσα ‘χει η αγορά του πόσα ‘χει η αγορά του (2)
την αγορά την αγορά πλερώνω την (2)
και παίρνω την κυρά του και παίρνω την κυρά του (2)
και’φαίνεις και ξεφαίνεις και τον νού μου συ τον παίρνει(2)
MIA ΠΕΡΔΙΚΑ ΚΑΤΧΗΘΗΚΕ
(Καλυθιές Ρόδου)
Μια πέρδικα αμάν αμάν μια πέρδικα καυχήθηκε
μια πέρδικα ευχήθηκε πως δεν εκυνηγήθηκε
νέος την ε- βραμάν αμάν νέος την εκυνήγησε
νέος τη εκυνήγυσε και την εγλυκοφίλησε
στένει βεργί βραμάν αμάν στένει βεργί και πιάνει την
στένει βεργί και πιάνει την πιάνει κλουβί και βάζει την
ζάχαρι την βραμάν αμάν ζάχαρι την ετάιζε
ζάχαρι την ετάιζε και μόσχο την επότιζε
κι από τον μό- βραμάν αμάν κι από τον μόσχο τον πολύ
κι από τον μόσχο τον πολύ εσκανδαλίσθην το πουλί
βάζει φτερό βραμάν αμάν βάζει φτερό κι επέτασε
βάζει φτερό κι επέτασεκαι στο βουνό ανέβασε
ώ να μα βραμάν αμάν αχ που θα πάει και θα σταθεί
που θα πάει και θα σταθεί την πέρδικα του για να βρεί
τρέχει βραμάν αμάν τρέχει πάνω τρέχει κάτω
τρέχει πάνω τρέχει κάτω δεν γρικάει κανά μαντάτο
τρέχει μα βραμάν αμάν τρέχει πάει στον βοσκό
τρέχει πάει στον βοσκό την βοσκοπούλα του ρωτά
την βοσκοπούλα του ρωτά μπας κι ήρθε εδώ καμιά κυρά.
(Καλυθιές Ρόδου)
Μια πέρδικα αμάν αμάν μια πέρδικα καυχήθηκε
μια πέρδικα ευχήθηκε πως δεν εκυνηγήθηκε
νέος την ε- βραμάν αμάν νέος την εκυνήγησε
νέος τη εκυνήγυσε και την εγλυκοφίλησε
στένει βεργί βραμάν αμάν στένει βεργί και πιάνει την
στένει βεργί και πιάνει την πιάνει κλουβί και βάζει την
ζάχαρι την βραμάν αμάν ζάχαρι την ετάιζε
ζάχαρι την ετάιζε και μόσχο την επότιζε
κι από τον μό- βραμάν αμάν κι από τον μόσχο τον πολύ
κι από τον μόσχο τον πολύ εσκανδαλίσθην το πουλί
βάζει φτερό βραμάν αμάν βάζει φτερό κι επέτασε
βάζει φτερό κι επέτασεκαι στο βουνό ανέβασε
ώ να μα βραμάν αμάν αχ που θα πάει και θα σταθεί
που θα πάει και θα σταθεί την πέρδικα του για να βρεί
τρέχει βραμάν αμάν τρέχει πάνω τρέχει κάτω
τρέχει πάνω τρέχει κάτω δεν γρικάει κανά μαντάτο
τρέχει μα βραμάν αμάν τρέχει πάει στον βοσκό
τρέχει πάει στον βοσκό την βοσκοπούλα του ρωτά
την βοσκοπούλα του ρωτά μπας κι ήρθε εδώ καμιά κυρά.
ΤΟ ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΙ
(Ρόδου)
Φωτιά έχουν τα αχ Ζουμπουλάκι μου
φωτιά έχουν τα μέλη μου
φωτιά έχουν τα μέλη μου
και μέσα τρέχει βρύση
κι ολημερις τρέ- αχ Ζουμπουλάκι μου
κι ολιμερίς τρέχει νερό
κι ολιμερίς τρέχει νερό
και δεν μπορεί να σβήσει
Μέσα σε χίλιες αχ Ζουμπουλάκι μου
μέσα σε χίλιες κι αν σε δω
μέσα σε χίλιες κι αν σε δω
μέσα σε δυό χιλιάδες
Γνωρίζω το κο- αχ Ζουμπουλάκι μου
γνωρίζω το κορμάκι σου
γνωρίζω το κορμάκι σου
γιατ’ έχει νοστιμάδες
Refrain
Ζουμπουλά- Ζουμπουλάκι μου γαλάζιο
με τρακό- με τρακόσες δεν σ’αλλάζω
να ’μουν ά- να’μουν άλυση και δέση
στην ψηλό- στην ψηλόλιγνη σου μέση.
(Ρόδου)
Φωτιά έχουν τα αχ Ζουμπουλάκι μου
φωτιά έχουν τα μέλη μου
φωτιά έχουν τα μέλη μου
και μέσα τρέχει βρύση
κι ολημερις τρέ- αχ Ζουμπουλάκι μου
κι ολιμερίς τρέχει νερό
κι ολιμερίς τρέχει νερό
και δεν μπορεί να σβήσει
Μέσα σε χίλιες αχ Ζουμπουλάκι μου
μέσα σε χίλιες κι αν σε δω
μέσα σε χίλιες κι αν σε δω
μέσα σε δυό χιλιάδες
Γνωρίζω το κο- αχ Ζουμπουλάκι μου
γνωρίζω το κορμάκι σου
γνωρίζω το κορμάκι σου
γιατ’ έχει νοστιμάδες
Refrain
Ζουμπουλά- Ζουμπουλάκι μου γαλάζιο
με τρακό- με τρακόσες δεν σ’αλλάζω
να ’μουν ά- να’μουν άλυση και δέση
στην ψηλό- στην ψηλόλιγνη σου μέση.
MIA ΚΥΡΙΑΚΗ ΗΜΕΡΑ
(Καλυθιές Ρόδου)
Μια Κυριακή ημέρα μια Κυριακή ημέ-
μια Κυριακή ημέρα δεν είχαμε δουλειά (2)
Πιάνω το τουφεκάκι πιάνω το τουφεκά-
πιάνω το τουφεκάκι και πάω για πουλιά
Μα εγώ πουλιά δεν ήβρα μα εγώ πουλιά δεν ή-
μα εγώ πουλιά δεν ήβρα μα βρίσκω μια μηλιά (2)
Τα μήλα φορτωμένη τα μήλα φορτωμέ-
τα μήλα φορτωμένη και πάνω κοπελιά
Της λέω έλα κάτω της λέω έλα κά-
της λέω έλα κάτω για πάνω θ’ανεβώ (2)
και θα γλυκοφιλήσω και θα γλυκοφιλή-
και θα γλυκοφιλήσω τον άσπρο σου λαιμό (2)
(Καλυθιές Ρόδου)
Μια Κυριακή ημέρα μια Κυριακή ημέ-
μια Κυριακή ημέρα δεν είχαμε δουλειά (2)
Πιάνω το τουφεκάκι πιάνω το τουφεκά-
πιάνω το τουφεκάκι και πάω για πουλιά
Μα εγώ πουλιά δεν ήβρα μα εγώ πουλιά δεν ή-
μα εγώ πουλιά δεν ήβρα μα βρίσκω μια μηλιά (2)
Τα μήλα φορτωμένη τα μήλα φορτωμέ-
τα μήλα φορτωμένη και πάνω κοπελιά
Της λέω έλα κάτω της λέω έλα κά-
της λέω έλα κάτω για πάνω θ’ανεβώ (2)
και θα γλυκοφιλήσω και θα γλυκοφιλή-
και θα γλυκοφιλήσω τον άσπρο σου λαιμό (2)
ΜΙΑ ΚΟΡΗ ΑΓΑΠΗΣΕ ΕΝΑ ΝΙΟ
(Καλυθιές Ρόδου)
Μια κόρη αγάπησε ένα νιο
την αγαπά κι εκείνος
η κόρη ήτανε πιστή μα άπιστος εκείνος (2)
Μια μέρα που καθότανε
σ’ ωραίο περιβόλι
αρχίζει η κόρη να του λέει με βάσανα και πόνοι (2)
Τώρα που ήρθε ο καιρός
έλα να παντρευτούμε
να φύγουμε απ’ τα βάσανα και ευτυχείς να ζούμε (2)
Αν θες εσύ να παντρευτείς
παντρεύτου εσύ μονάχη
γιατί εγώ βαρέθηκα την ιδική σου αγάπη (2)
Η κόρη μόλις τ’ άκουσε
’γοράζει το φαρμακι
στην κάμαρά της κλείστηκε και το ’πινε μονάχη (2)
Και το ’πινε και το ’πινε
με τόση νοστιμάδα
ενόμιζες πως ήτανε του γάμου της φρεσκάδα (2)
(Καλυθιές Ρόδου)
Μια κόρη αγάπησε ένα νιο
την αγαπά κι εκείνος
η κόρη ήτανε πιστή μα άπιστος εκείνος (2)
Μια μέρα που καθότανε
σ’ ωραίο περιβόλι
αρχίζει η κόρη να του λέει με βάσανα και πόνοι (2)
Τώρα που ήρθε ο καιρός
έλα να παντρευτούμε
να φύγουμε απ’ τα βάσανα και ευτυχείς να ζούμε (2)
Αν θες εσύ να παντρευτείς
παντρεύτου εσύ μονάχη
γιατί εγώ βαρέθηκα την ιδική σου αγάπη (2)
Η κόρη μόλις τ’ άκουσε
’γοράζει το φαρμακι
στην κάμαρά της κλείστηκε και το ’πινε μονάχη (2)
Και το ’πινε και το ’πινε
με τόση νοστιμάδα
ενόμιζες πως ήτανε του γάμου της φρεσκάδα (2)
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΑΥΓΗΣ
(Ρόδου)
Αυγή ’ναι και ξημέρωσε
πρωί και σηκωθείτε
κι αν δεν πιστεύετε παιδιά
προβάλετε να δείτε
μέτρησε νύχτα τ’ άστρα σου
κι αν λείπει ένα ζευγάρι
ρώτησε ‘μένα να σου πω
ποια κλέφτρα τα ’χει πάρει
Refrain
Στον ποταμό στον ποταμό
πλένει η κόρη π’ αγαπώ
το μύγδαλο το τσάκισα
και μέσα σε ζωγράφισα.
(Ρόδου)
Αυγή ’ναι και ξημέρωσε
πρωί και σηκωθείτε
κι αν δεν πιστεύετε παιδιά
προβάλετε να δείτε
μέτρησε νύχτα τ’ άστρα σου
κι αν λείπει ένα ζευγάρι
ρώτησε ‘μένα να σου πω
ποια κλέφτρα τα ’χει πάρει
Refrain
Στον ποταμό στον ποταμό
πλένει η κόρη π’ αγαπώ
το μύγδαλο το τσάκισα
και μέσα σε ζωγράφισα.
ΤΑ ΕΚΑΤΟΛΟΓΑ
(Καλυθιές Ρόδου)
Ένας Θεός μας έπλασε εσέ και ’με τρυγόνα
για να γλυκοφιλιόμαστε στα χείλη και στο στόμα
δυό χάρες έχεις πάνω σου ψηλό μελαχρινό μου
κι αν δεν σε πάρω αγάπη μου θα σκάσω απ’ τον καυμό μου
Άγια Τριάδα κάμε την την κόρη να θελήσει
αχ να μου δώσει το φιλί πριν να με βασανίσει
έλα έλα έλα τε- τεσσαρουκάντουνος στα-
τεσσαρουκάντουνος σταυρός κρέμεται στο λαιμό σου
κι όλοι φιλούνε τον σταυρό και γω το μάγουλο σου
πέντε μαχαίρια δίκοπα καινούργιοτροχισμένα
μεσ’την καρδιά μου να’μπουνε ’εν απαρνιούμαι ’σένα
έξι χρονάκια σ’αγαπώ ψηλομελαχρινή μου
κι έχει ο Θεός κι η Παναγιά τώρα να ’σαι δική μου
εφτά πλανήτες του ’ρανού μην την αποπλανάται
να ’ρχεται τα μεσάνυχτα μαζί μου να κοιμάται
οχτώ χαλιά έχει ο κάβουρας και πάει μπρός και πίσω
και τώρα που σ’ αγάπησα πως θα σε λησμονήσω
εννιά μήνες με βάσταξε η έρημή μου μάνα
και τώρα στην αγάπη μου εσένα θα ’χω πάντα
λέω τα τραγουδάκια μου έφτασα ως το δέκα
και σαν εφτάσω τα εκατό εσέ θα ’χω γυναίκα.
(Καλυθιές Ρόδου)
Ένας Θεός μας έπλασε εσέ και ’με τρυγόνα
για να γλυκοφιλιόμαστε στα χείλη και στο στόμα
δυό χάρες έχεις πάνω σου ψηλό μελαχρινό μου
κι αν δεν σε πάρω αγάπη μου θα σκάσω απ’ τον καυμό μου
Άγια Τριάδα κάμε την την κόρη να θελήσει
αχ να μου δώσει το φιλί πριν να με βασανίσει
έλα έλα έλα τε- τεσσαρουκάντουνος στα-
τεσσαρουκάντουνος σταυρός κρέμεται στο λαιμό σου
κι όλοι φιλούνε τον σταυρό και γω το μάγουλο σου
πέντε μαχαίρια δίκοπα καινούργιοτροχισμένα
μεσ’την καρδιά μου να’μπουνε ’εν απαρνιούμαι ’σένα
έξι χρονάκια σ’αγαπώ ψηλομελαχρινή μου
κι έχει ο Θεός κι η Παναγιά τώρα να ’σαι δική μου
εφτά πλανήτες του ’ρανού μην την αποπλανάται
να ’ρχεται τα μεσάνυχτα μαζί μου να κοιμάται
οχτώ χαλιά έχει ο κάβουρας και πάει μπρός και πίσω
και τώρα που σ’ αγάπησα πως θα σε λησμονήσω
εννιά μήνες με βάσταξε η έρημή μου μάνα
και τώρα στην αγάπη μου εσένα θα ’χω πάντα
λέω τα τραγουδάκια μου έφτασα ως το δέκα
και σαν εφτάσω τα εκατό εσέ θα ’χω γυναίκα.
ΚΑΤΩ ΣΤΗ ΡΟΔΟ ΣΤΟ ΡΟΔΟΝΗΣΙ
Κάτω στη Ρόδο στο ροδονήσι κυνηγός βγήκε να κυνηγήσει
δεν κυνηγούσε λαγούς κι ελάφια μόν’κυνηγούσε δυο μαύρα μάτια
Μαύρα μου μάτια κόκκινα χείλη κατέβα φως μου στο παραθύρι
να δείς τον ήλιο και το φεγγάρι να δεις τον νέο που θα σε πάρει
Πώς να προβάλλω στο παραθύρι που ’χω και μάνα που ’χω και κύρη
Φουστάνι ράβω και δεν αδειάζω κι αύριο πάλι στο κουβεντιάζω.
Κάτω στη Ρόδο στο ροδονήσι κυνηγός βγήκε να κυνηγήσει
δεν κυνηγούσε λαγούς κι ελάφια μόν’κυνηγούσε δυο μαύρα μάτια
Μαύρα μου μάτια κόκκινα χείλη κατέβα φως μου στο παραθύρι
να δείς τον ήλιο και το φεγγάρι να δεις τον νέο που θα σε πάρει
Πώς να προβάλλω στο παραθύρι που ’χω και μάνα που ’χω και κύρη
Φουστάνι ράβω και δεν αδειάζω κι αύριο πάλι στο κουβεντιάζω.
ΤΑ ΜΕΛΙΝΤΖΑΝΙΑ
(Αρχάγγελος Ρόδου)
Πέρδικα της πέρδικα της ακρογιαλιάς (2)
και ψάρι της θαλάσσης
τα μελιντζανιά να μην τα βάλεις πιά
Τον έρωτα τον έρωτα που πιάσαμε (2)
Καλά να τον βαστάξεις
τα μελιντζανιά να μην τα βάλεις πιά
Τ’ αηδόνια της τ’ αηδόνια της ανατολής (2)
και τα πουλιά της δύσης
τα μελιντζανιά να μην τα βάλεις πιά
Όλα τα γλυκά όλα τα γλυκά θα κελαηδούν (2)
όταν θα μου μιλήσεις
τα μελιντζανιά να μην τα βάλεις πιά.
(Αρχάγγελος Ρόδου)
Πέρδικα της πέρδικα της ακρογιαλιάς (2)
και ψάρι της θαλάσσης
τα μελιντζανιά να μην τα βάλεις πιά
Τον έρωτα τον έρωτα που πιάσαμε (2)
Καλά να τον βαστάξεις
τα μελιντζανιά να μην τα βάλεις πιά
Τ’ αηδόνια της τ’ αηδόνια της ανατολής (2)
και τα πουλιά της δύσης
τα μελιντζανιά να μην τα βάλεις πιά
Όλα τα γλυκά όλα τα γλυκά θα κελαηδούν (2)
όταν θα μου μιλήσεις
τα μελιντζανιά να μην τα βάλεις πιά.